Tattoo conventie Eindhoven 2015

En daar sta je dan als fotograaf op een conventie op verzoek van de organisatie, wetend dat je niet de enige zal zijn met een camera. Lokale dagbladen en andere (hobby) fotografen lopen rond uitgepakt met een goede camera en het liefst een grote flitser want tja licht is wel iets wat belangrijk is zeker wanneer alles plaats vindt in een kerk.

Kom dan maar eens met een idee waardoor je thuis kan komen met een serie die net even anders is dan de rest van de foto’s. Nadeel je weet van te voren niet hoe de locatie is ingedeeld en wat je aan licht aangeboden gaat krijgen. Noodzaak dus dat je niet teveel gaat op een idee maar meer dat je voorbereid bent op. En dan met goede moed bouw je je stand op en houdt ondertussen goed in de gaten wat er om je heen gebeurt. En dan langzaam rijpt er een idee, nu nog zien of het haalbaar is natuurlijk.

Mijn idee voor dit weekend, fotograferen op beschikbaar licht en het liefst demp ik dat nog wat met de instellingen van de camera. De eerste 4 foto’s waren schrikken, dit ging hem niet worden. Nadenken instellen en opnieuw… Bam! De eerste plaat is binnen, oké nu de conventie over dan want gelukkig is het nog rustig de conventie begint deze zaterdag pas om 12.00 dus een uurtje heb ik dan nog. Nog een foto dan, Shit! verkeerd berekend, nog beter instellen. Weer opnieuw ja ik heb hem en het gaat goed moet vaak van positie wisselen want de lichtbron is die van de artiest dus als een slang een beetje tussen de boots door krijg ik toch een aardige serie.

Risico! op het kleine schermpje ziet het er vaak beter uit dan op je grote scherm thuis, nog maar eens inzoomen dus. Ja wel wat ruis maar dat is niet zo gek en ach de serie kan het hebben dus we gaan verder.

En ja dan ben je dus al doende een weekend druk bezig, ondertussen luister je naar de muziek op de achtergrond die de sfeer nog meer benadrukt, je praat met mensen die je al kent, en met mensen die jou al schijnen te kennen. Af en toe wordt je gevraagd voor een moment die wel heel belangrijk is om vast te leggen en krijg je de nodige knuffels en vriendelijke klappen en porren te verduren. En dat allemaal onder het genot van de ritme van machines, de geur van Dettol en pure art.

Einde van dag 1 en weer verder

Frans gaan jullie mee naar de After party, ach ja waarom niet joh, moe zijn we toch al. Beetje dollen met wat jongens van de Rocking Rebels en ondertussen wachtend op de mensen met wie je afsprak. De dag overdenkend zie je ineens het Hoofd van Gert Peters tussen het publiek en we zijn gelijk wakker. Na een portie bitterballen, het nodige vocht en wat piano spel van Sidney, Joost, Joop en Twan wat abrupt beëindigd wordt door de dienstdoende, want dit muzikale niveau is iets te hoog voor zo’n eenvoudige bar. Gaan we maar eens naar onze hotel, om misschien dan toch maar een beetje te gaan slapen wel zo handig want morgen weer een dag.

Dag 2 vroeg uit de veren en gezellig aan het ontbijt met het vrouwtje, Gert en Joop. Wakker nauwelijks maar toch genietend komen we langzaam bij. Klaar voor dag 2 dus, althans het begint erop te lijken. Het is nog rustig en je hebt tijd voor een koffie terwijl je nog even praat met de organisatie, lachen en weer verder. Het wordt ondertussen steeds drukker maar dat is niks vergeleken bij hoe druk het nog gaat worden. Hoewel de boel om 11.00 open gaat voor publiek horen we de eerste machines al ratelen. Duidelijk dat er hard gewerkt gaat worden vandaag. Maar weer even een rondje maar bij stand 8 stranden we alweer en wordt ons rondje onderbroken door een gezellig gesprek met Jotat en Ethel die net de stencil op haar been krijgt. Ondertussen wordt van alle kanten geroepen en moet je weer verder. De tijd tikt rustig door en aan de stand is het behoorlijk druk, uitleggen afspraken maken en veel lol. Bekende en nieuwe gezichten passeren de stand of blijven net iets langer hangen dan gepland. Zal wel door mijn lieve vrouwtje komen denk ik dan maar.

Het moment

Veel mensen die komen omdat ze weten dat jij er staat, erg leuk om mee te maken. Voel me echt geliefd. Dan Gert bij de stand, Frans wil je zo komen is belangrijk Die Rooie gaat prikken. Waaat!! Camera pakken en gaan. Frans trekt net zijn handschoenen aan, godver gaat nog echt gebeuren ook. Zie een man zitten en de machine wordt afgesteld, ga het zo niet redden met het licht. Misschien als ik op mijn knieën ga zitten dan, net als ik denk wordt hem niet licht Sidney me bij. Top gozer, Rooie Frans vol in het licht. Camera in de aanslag eerste test foto, wow even bijstellen Frans lijkt wel een Engel zoveel licht. Tweede ja perfect hier kan ik wat mee. Wordt bijna aan de kant gedrukt door iemand die denkt dat zijn mobiel hem een fotograaf maakt. Net als ik wat wil zeggen hoor ik, hey ga eens aan de kant dat is Frans Heidenis. Oke!! Krijg het gevoel dat ik serieus bekend aan het worden ben, resultaat ik kan weer foto’s maken, dus gaan.

Man is klaar, vrouw gaat zitten, nieuwe naald instellen en duidelijk dat het gaat om de lol en niet om het talent van onze Frans. Ondertussen klikt deze Frans vrolijk door, en hoor ik vragen wil je ook foto’s maken als ik zit, natuurlijk gaan we dat doen. De tweede vrouw gaat zitten, oké dit is duidelijk andere koek. Zowel de vrouw als Frans schiet vol, dit zijn dus de momenten waar het om gaat als je fotografeert. En ook klaar ze gaat duidelijk niet voor een sleeve. Nog even een momentje die ik net op tijd knip en klaar.

Vrienden

Ondertussen wordt er aan mijn trui getrokken door Bianca, Frans je moet echt wat eten jullie gaan maar door. Sorry, schat je hebt gelijk ik kom eraan, nee hoeft niet zeg maar wat je wilt en ik haal het. Vrienden je kan niet zonder ze op een drukke dag, zoveel is wel duidelijk. Net als ik naar de stand wil lopen kom ik de twee vrouwen tegen, die behoorlijk onder de indruk zijn. Fotomomentjes, maar geen licht. Gelukkig hebben mijn buurtjes wel genoeg licht dus daar maar staan, fotootje en ik wordt betaald en bedolven onder knuffels en kussen. Ik gloei ervan, trots en duidelijk over betaald sta ik bij te komen. Als Bianca zegt en nou is het genoeg hier komen want het wordt steeds later. Gerrit van Veen lacht, ja Frans hier is Bianca de baas. Eten besproken en even zitten, O ja nu is het duidelijk dat duizelen is omdat ik beweeg en niet de kerk. Ineens best wel honger en dorst, kijk op mijn telefoon en merk op dat ik al bijna 4,5 uur zonder drinken zwetend door de kerk aan het waggelen ben.
Eten en drinken, zeer aangenaam wanneer je er aan toegeeft. Ondertussen krijg ik alle rust die ik best wel nodig heb, echt goede vrienden dus.

De conventie is klaar, er wordt nog gezongen want iemand is jarig. En dan sterft het weg, iedereen ruimt op. Wij dus ook, tijd voor het hotel, graag voel het nu ook wel. Laat naar bed en vroeg op en druk ga je uiteindelijk echt voelen.

Bedankt

Spullen ingepakt en in de auto, gaan we nog even naar binnen op zoek naar Andy en zijn crew om hem en hun te bedanken voor de goede zorgen en een fantastisch weekend. En dan ik krijg het niet meer van mijn netvlies ben ik bang. Op de parkeerplaats in het weinige licht staat Andy in zijn onderbroek. Ben even bang dat het de rekening is maar het valt gelukkig mee. Afgesproken voor Rotterdam en een dikke knuffel verder. Rijden we naar het hotel, doodmoe maar zo voldaan dat we het niet merken. Onderuit in de stoel, denk ik nog “Gelukkig hebben we de foto’s nog”

Esther en Frans

www.fransheidenis.nl
http://facebook.com/heidenisfotografie