Home / Tattoo nieuws / Tatoeage troost verdrietige vader
Tattoo geeft troost

Tatoeage troost verdrietige vader

Aron is op 21 oktober geboren. Twee weken geleden had het feest moeten zijn, vanwege zijn negentiende verjaardag, maar dat feest kwam er niet. In plaats daarvan zat vader Ronald Verwijmeren (47) uit Doetinchem in een tattooshop om de naam, geboorte- en sterfdatum van zijn zoon op zijn onderarm te laten tatoeëren.

Diabetes

Een maand eerder, op 13 september, overleed Aron. Hij had diabetes type 1. Om gezond te blijven, moest Aron meerdere keren per dag insuline spuiten, maar dat deed hij niet consequent, zegt Ronald. ,,Hij accepteerde niet dat hij ziek was. Als we erover praatten, zei Aron dat hij klaar was met de ziekte.” Een van zijn artsen waarschuwde Aron dat het zijn dood zou worden als hij niet veranderde. De dokter kreeg gelijk. Op 13 september overleed Aron in zijn slaap.

Ronald is nog altijd intens verdrietig. Als hij eraan denkt dat hij nooit meer een voetbalwedstrijd van Ajax met zijn zoon zal zien en dat ze nooit meer samen op vakantie zullen gaan, houdt hij het niet droog. De tatoeage op zijn onderarm troost hem.

Het herdenken van overledenen zijn we steeds belangrijker gaan vinden, volgens edelsmid Lucy Aversteeg. ,,Ik ben groot geworden met een trouwringenlijn, maar inmiddels leef ik van de dood”, zegt ze in haar atelier in Bredevoort. Voor weduwen en weduwnaars versmelt ze de trouwringen van henzelf en hun overleden partner tot één nieuwe ring. Ook maakt ze sieraden waarin de vingerafdruk van een overleden dierbare is verwerkt.

Sieraden

Daarnaast zijn haar assieraden populair. Ze verwerkt daarvoor as die bij de crematie is overgebleven in bijvoorbeeld een hangertje of een ring. ,,Het komt wel eens voor dat ik jaren na een crematie de urn moet openmaken om er as uit te halen.’’

As en vingerafdrukken worden ook in tattooshops regelmatig gebruikt. Sommige nabestaanden willen dat de as van hun dierbare door de tatoeage-inkt wordt gemengd. Niet alle tatoeëerders doen dat, omdat as niet zuiver is, maar bij tattooshop The Rising Bastards in Nijmegen kan het. Tatoeëerder Dyannai Verbon schat in dat de vraag gemiddeld eens per maand komt.

Ritueel

,,Tatoeëren met as is meer een ritueel, dan dat er werkelijk as wordt gebruikt. De as zakt namelijk naar beneden zodra je die met de inkt mengt.” De as komt daardoor niet bij de naald en in de huid terecht.

De meest geliefde manier om een dierbare te eren is vermoedelijk met het huisaltaartje – een plek in huis waar een foto staat met een kaarsje of een bloem. Uit onderzoek van SOCON (Sociale en Culturele Ontwikkelingen in Nederland) uit 2005 bleek dat een op de drie huishoudens zo’n gedenkplek heeft.

Niet vergeten

Maar of het nu een foto op schouw is, een mooi onderhouden graf, een rouwsieraad, een tatoeage, een Facebookpagina’s die herdenkpagina’s wordt of een gedenkboom in een bos van Staatsbosbeheer, het gaat de nabestaanden maar om één ding. Degenen van wie ze zo veel hielden eren en niet vergeten. Vader Ronald Verwijmeren: ,,Door de tatoeage heb ik mijn zoon dichtbij me. Ik wil hem bij me dragen.”

Bron: Gelderlander